Ödevler

ÖDEV
Aşağıdaki cümlelerin ögelerini bulunuz.
1. Keseri parmağına vurdu.
2. Parmağını öfkeyle ağzına götürdü.
3. Çarçabuk okulunu bitirdi.
4. Şimdi gözyaşlarımla karanlığı delerim.
5. Erikler çiçek açtı.
6. Bu cennet vatan bizimdir.
7. Selma'nın dedesi çok hastaymış.
8. Fırtına son yaprakları da uçurdu.
9. Okulun bahçesi baştan başa süpürüldü.
10. Vereceğiniz kararı çok iyi düşünmelisiniz.
11. Bardaktan boşanırcasına yağmur yağıyor.
12. Pencereden giren hafif esinti birazcık ferahlattı bizi.
13. Buzdolabına koymayı unuttuğumuz meyveler çürümüş.
14. Önce odandaki dağınıklığı toplamalısın.
15. Beraber yürüdük biz bu yollarda.
16. Bu ceket seni daha güzel saracak.
17. Beni okulun bahçesinde saatlerce bekletti.
18. Bütün zor işleri benim yapmamı istiyor.
19. Sana söylediklerimi kimse bilmesin.
20. Yaşlı kadın tozlanmış bir fotoğraf gösterdi.
21. Babanız istediği hizmeti bu firmadan alabilir.
22. Çocuk, çantasından bir kalem ve silgi çıkardı.
23. Ben de sana olanları anlatacaktım, dedi.
24. Yönetmenin son filmi, gecede ödül almış.
25. Bisikletini yavaşça daralan yola doğru sürdü.
26. Aldığımız hediyeyi beğenmediği için onu istiyor.
Aşağıdaki cümleleri çatılarına göre değerlendiriniz.
1. Anahtarı yavaşça yerine yerleştirdi.
2. Seni hep kalbimde yaşatacağım.
3. Selin sürüklediği otları yolun kenarına yığdık.
4. Önlerine çıkan engelleri aşmayı başardılar.
5. Kapının önünü taş döşedik.
6. Olayları ayrıntısıyla anlattılar.
7. Evdeki çiçekleriyle çok ilgilenir.
8. Yaz gelince yağmur kesilir.
9. Bu şehrin manzarasına ilk görüşte hayran olmuştum.
10. Çocukları hafta sonu pikniğe götürdük.
11. Kitap, kurulun istediği biçimde hazırlandı.
12. Elde edilen veriler yeni araştırmalar için kullanılacak.
13. Sorularını rahatlıkla bana da sorabilirsin.
14. Eşyalarını çantasından çıkarıp dolabına yerleştirdi.
15. Bu konuda istekleri hiç bitmiyordu.
16. Konukları bir bir masalarına oturttu.


Biz öğretmenlerin bazen büyümeyen öğrencileri olur. İçlerindeki saflık, çocuksu yürek büyümek
istemez onlarda. Oysa zaman geçer... Zor dünyanın çetrefilli oyunları içinde büyümeleri
gerekir, ayakta kalabilmek için... Sen, üç sene önce sınıfıma geldiğinde heyecanlı, şaşkın,kaygılı,
çok güzel bir gülüşü olan, arkadaşlarına pat diye lafını sakınmadan söyleyen, tam yerinde konuşan
biriydin. Daha büyümemiş, tertemiz, pırıl pırıl bir yürek... Sevinmiştim içten içe...İşte yine
büyümeyi zor kabul edecek bir öğrencim daha oldu diye...
İnsanlar büyüdüklerinde masumiyetleri ne yazık ki azalıyor...Bu yüzden senin çocuksu yönünü
kaybetmemen çok önemli. Sen bu yıl büyüdün................Ama bir farkla... Hala 6. sınıftaki insani,
masum yönün devam ediyor. Bu yüzden mutluyum. Çünkü senin gibi öğrencilerime rahatlıkla
hayatımın her devresinde güvenebileceğimi biliyorum.Fransız düşünür Voltaire "Her mermer blokunda
bir Venüs heykeli saklıdır." der. Eğer öğretmenlerinden biri olarak sendeki bir yeteneği ortaya
çıkarabildiysem ne mutlu bana... Yolun her daim açık, şansın bol olsun.